Jij was mijn therapeut.

Beste Andra,

Het gesprek van gisteren resoneert nog in mij. Ik ben heel blij dat dit is gebeurd.
De terugblik van een moeizaam leven en het weggestopt hebben.
Jouw opmerking dat ik een beschadigde vrouw ben en het praten zonder gevoelens te laten zien. Heftig deze spiegeling.
Het begrijpen dat ik daarom geen liefdevolle mensen aan kon trekken. De wandel en fietsmaatjes hadden ook allemaal drama en voelden niet goed.

Zucht….wat een bevestiging, terwijl ik het wel wist natuurlijk, maar het moest verborgen blijven, deed te veel pijn, vooral het onvermogen dat ik me niet los kon maken, nee kon zeggen, boos kon worden, grenzen stellen.

Het wil eruit, het mag eruit. Geweldig!
Ik weet nu hoe eigenwaarde voelt, weet wat een prachtig liefdevol mens ik ben en hoeveel liefde ik weg te geven heb. Jippie!

Ik ben in het boekje begonnen, wat een leuke schrijfster! Dank je wel!
Als jij denkt dat ik wel begeleiding nodig heb wil je dit aangeven?
Ik zie een stralende toekomst.

Dank je wel Andra. Je was mijn therapeut ( en een hele goeie)